Jesień daje nam warzywa
Elfy
Temat tygodnia: „Jesień daje nam warzywa”
- Warzywa:
– umieszczanie w kąciku przyrody warzyw przyniesionych przez dzieci
– wzbogacanie słownika o nazwy warzyw
– rozumienie konieczności mycia warzyw przed jedzeniem
– zachęcanie do zjadania surówek jako źródła witamin
- Piosenka: „Urodziny marchewki” – inscenizacja kukiełkowa
Na marchewki urodziny
Wszystkie zeszły się jarzyny.
A marchewka gości wita
I o zdrowie grzecznie pyta.
Kartofelek podskakuje,
Burak z rzepką już tańcuje.
Pan kartofel z krótką nóżką
Biegnie szybko za pietruszką.
Kalarepka w kącie stała
Ze zmartwienia aż pobladła.
Tak się martwi, płacze szczerze,
Nikt do tańca jej nie bierze.
Wtem pomidor nagle wpada,
Kalarepce ukłon składa.
Moja droga kalarepko
Tańczże ze mną, tańczże krzepko.
Wszystkie pary jarzynowe
Już do tańca są gotowe.
Gra muzyka, to poleczka,
Wszyscy tańczą już w kółeczkach.
- Spacer po mieście: oglądanie straganów warzywnych (nazywanie warzyw i owoców)
- Zabawy dydaktyczne:
„Wiem jak smakują warzywa”- odgadywanie smaków warzyw
„O jakim warzywie mówię”- dopasowywanie opisu do warzywa
„Czarodziejskie pudełko”- rozpoznawanie warzyw przez dotyk
- Wiersz J. Brzechwy: „Na straganie”
Na straganie w dzień targowy
Takie słyszy się rozmowy:
„Może pan się o mnie oprze,
Pan tak więdnie, panie koprze.”
„Cóż się dziwić, mój szczypiorku,
Leżę tutaj już od wtorku!”
Rzecze na to kalarepka:
„Spójrz na rzepę – ta jest krzepka!”
Groch po brzuszku rzepę klepie:
„Jak tam, rzepo? Coraz lepiej?”
„Dzięki, dzięki, panie grochu,
Jakoś żyje się po trochu.
Lecz pietruszka – z tą jest gorzej:
Blada, chuda, spać nie może.”
„A to feler” –
Westchnął seler.
Burak stroni od cebuli,
A cebula doń się czuli:
„Mój Buraku, mój czerwony,
Czybyś nie chciał takiej żony?”
Burak tylko nos zatyka:
„Niech no pani prędzej zmyka,
Ja chcę żonę mieć buraczą,
Bo przy pani wszyscy płaczą.”
„A to feler” –
Westchnął seler.
Naraz słychać głos fasoli:
„Gdzie się pani tu gramoli?!”
„Nie bądź dla mnie taka wielka” –
Odpowiada jej brukselka.
„Widzieliście, jaka krewka!” –
Zaperzyła się marchewka.
„Niech rozsądzi nas kapusta!”
„Co, kapusta?! Głowa pusta?!”
A kapusta rzecze smutnie:
„Moi drodzy, po co kłótnie,
Po co wasze swary głupie,
Wnet i tak zginiemy w zupie!”
„A to feler” –
Westchnął seler.