Autor: Marzena Sosna

Znamy już cyferki 6, 7 i 8

Kolejną przygodę matematyczną rozpoczęliśmy od poznania cyferki 6, którą pani przybliżyła nam na podstawie wiersza A. Łady-Grodzickiej „Sześć parasoli”. Rozmawialiśmy na temat treści utworu, posługując się liczebnikami porządkowymi.      Poznaną cyferkę kreśliliśmy w powietrzu, na dywanie i plecach kolegi.  Z dużym entuzjazmem uczestniczyliśmy w zabawie  ruchowej „Ukryte cyferki”. Pokolorowaliśmy naszą cyferkę oraz sześć wybranych figur. Kończyliśmy również rysowanie parasoli, naklejając w odpowiednich miejscach cyfry. Niektórzy z nas ozdabiali plasteliną wesołą szóstkę oraz pokolorowali sześć kredek, wykorzystując różne barwy. 

Szczęśliwą siódemkę poznaliśmy słuchając wiersza A. Łady-Grodzickiej „Siedmiu Mikołajów”. Wyszukiwaliśmy w sali ukryte cyferki 7 oraz wodziliśmy palcem po cyfrach o różnej fakturze. Reagowaliśmy odpowiednią ilością skoków w zabawie „Podskocz, ile razy zagram”. Chętnie kolorowaliśmy cyferkę 7 i taką samą ilość figur. Udało nam się odczytać cyfry na czapkach należących do Mikołajów, łącząc je linią od najmniejszej do największej. Chętni z nas wykleili cyfrę 7 kawałkami kolorowego papieru.          

 W celu przybliżenia zimowej tematyki, wysłuchaliśmy wiersza I. Buczkowskiej „Śniegulinki”, poznając na podstawie jego treści cyfrę 8. Poznaną cyferkę próbowaliśmy układać ze sznurka w różnych kolorach. Wcieliliśmy się również w rolę śnieżynek w zabawie ruchowej a także reagowaliśmy odpowiednim ruchem na pokazaną cyfrę. Sprawnie pokolorowaliśmy cyfrę 8 a także osiem wybranych figur. Doklejaliśmy brakujące połowy śnieżynek, licząc i określając liczebnikiem płatki małe, duże i średnie. W skupieniu dokładnie wykleiliśmy też cyfrę 8 cekinami o różnych kształtach i kolorach. 

 

Poznaliśmy cyferki 3, 4 i 5

3 4 5

Naszą przygodę z cyferką 3 rozpoczęliśmy od wysłuchania wiersza „Trzy cebule”, ilustrowanego sylwetami, wypowiadając się przy tym na temat jego treści. Doskonale już wiemy jak wygląda cyfra 3 a pomogło nam w tym wyszukiwanie jej na tablicy a także  kreślenie w powietrzu, na dywanie i plecach kolegi. Ustawialiśmy się nawet w pary i trójki w zabawie ruchowej. Kolorowaliśmy naszą cyfrę oraz przeliczaliśmy klocki w okienku, kończąc także rysowanie trzech cebul. Natomiast cyferkę 4 poznaliśmy na podstawie wiersza „Cztery kasztany”, odpowiadając na pytania pani związane z ilością kasztanów oraz ich wyglądem. Szukaliśmy w naszej sali ukrytych cyferek 4 a następnie każdy z nas ułożył własną ze sznurka. Udało nam się pokolorować naszą cyferkę oraz cztery wybrane figury. Kończyliśmy rysowanie kasztanów oraz nalepiliśmy w okienku obok nich  kolejne cyfry. Słuchając wiersza „Grzyby”,  z łatwością domyśliliśmy sie kolejnej,  czyli cyferki 5. Staraliśmy się ją wyszukać wśród innych i poszło nam całkiem sprawnie. Aby ją dobrze utrwalić, pokolorowaliśmy poznaną cyfrę  i pięć wybranych figur. Wskazywaliśmy prawdziwka, maślaka, kurkę i kozaka, naklejając obok nich muchomora oraz kolejne cyfry obok grzybów. Z chęcią też dokończyliśmy  rysowanie i kolorowanie naszych grzybków. Dużo frajdy sprawiła nam zabawa ruchowa „Podskocz, ile razy zagram”. Przypomnieliśmy sobie również poznane do tej pory cyfry, układając obok nich odpowiednią ilość zabawek, co okazało się dla nas świetną zabawą:)

Poznaliśmy cyferki 1 i 2

 

                            

W ostatnim czasie udało nam się poznać dwie cyferki. Na podstawie  wiersza Anny Łady – Grodzickiej  „Ośmiornica” poznaliśmy cyferkę 1, którą najpierw wyszukiwaliśmy pośród innych,  następnie   kreśliliśmy ją  w powietrzu, na dywanie i plecach kolegi. Na polecenie pani przynosiliśmy też  jedną określoną zabawkę. Dużym zainteresowaniem  cieszył się „Podwodny taniec ośmiornic” do utworu  L. van Beethovena „Dla Elizy”,  gdyż każdy z nas otrzymał własną ośmiornicę z którą mógł  zatańczyć,  oczywiście w rytm słyszanej muzyki.   Z chęcią pokolorowaliśmy  poznaną cyfrę, wybraną figurę oraz ośmiornicę,  której koniecznie trzeba było   dorysować wodę. Po cyferce  1 przyszła kolej na 2, którą przyswoiliśmy w oparciu o wiersz Iwony Buczkowskiej  „Ulica”. Zapoznaliśmy się z jej wyglądem oraz wyszukiwaliśmy w sali ukryte cyferki.  Układaliśmy naszą cyferkę ze sznurka oraz przeliczaliśmy   światła na sygnalizatorze a także bez problemu pokolorowaliśmy zarówno ją jak i dwa dowolne klocki. Niektórzy  z nas wykleili wesołą dwójkę plasteliną.  Łączyliśmy także linią sygnalizatory dla pieszych z cyfrą 2. Teraz będziemy przymierzać się do poznania kolejnej,  czyli cyfry 3,  utrwalając w dalszym ciągu już poznane.

gorki