W ubiegłym tygodniu Skrzaciki bawili się w małych ogrodników. Najpierw zastanawialiśmy się nad tym, skąd biorą się rośliny i co potrzebne jest im do życia. Później nasze spostrzeżenia postanowiliśmy wypróbować w praktyce. Nasypaliśmy ziemi do doniczek.

Później pieczołowicie układaliśmy na niej nasionka.

Przykryliśmy je ziemią jak kołderką.

Oczywiście nie zapomnieliśmy  podlać je wodą z konewki.

Przez cały tydzień doglądaliśmy naszych upraw. I…….oto co nam wyrosło!!!!

W poniedziałek, w ramach akcji  „Zapal się na niebiesko dla autyzmu”,  Skrzaciki ze zdziwieniem odkryły nową dekorację sali zabaw. Okazało się, że one same, w tym niezwykłym dniu, mają na sobie różne części garderoby w niebieskim kolorze. „Witam was niebiesko” powiedziała nasza pani i każdy z nas opowiadał o tym co  niebieskiego ma dziś ubrane. Były niebieskie bluzeczki, koszulki, spódniczki, rajstopki a nawet gumki we włosach i spinki. W niebieskim humorze bawiliśmy się niebieskimi piłeczkami i woreczkami (chociaż niektórym z nas troszeczkę się myliło, bo inne kolory też są piękne)

Z zapałem wymienialiśmy różne niebieskie rzeczy. Niebieskie jest niebo i woda i lody mogą być niebieskie. Niebieskie są kwiatki, papugi i sikorki mają niebieskie piórka. Przy wesołej muzyce bawiliśmy się w niebieski strumyk. Było dużo śmiechu, bo strumyk płynął po całej sali skręcając w różne strony i  falując nieustannie.

Okazało się jednak, że ta długa niebieska taśma to nie strumyk tylko niebieskie woreczki. Do czego można je wykorzystać? Pomysły Skrzatów są nieograniczone! 

Ale chwileczkę,  te worki są nam potrzebne na wyprawę w poszukiwaniu koloru niebieskiego. Skrzaciki szybciutko odnalazły w naszej sali zabaw różne niebieskie przedmioty i zgromadziły w swoich workach, które z minuty na minutę stawały się coraz bardziej ciężkie.

Kiedy rozłożyliśmy je na dywanie okazało się, że w naszej sali są niebieskie klocki i niebieskie tory, lalki noszą niebieskie sukienki, kwitną niebieskie kwiatki a wśród kredek też można znaleźć te w kolorze niebieskim. Niebieskie są koła samochodu i naczynia w kąciku lalek. Zresztą zobaczcie sami nasze niebieskie skarby.

Oczywiście po skończonej zabawie wszystkie zgromadzone przedmioty wróciły na swoje miejsce. Na koniec niebieskiego dnia pani pomalowała nam dłonie na…. niebiesko. Odbijaliśmy je na kartonie tworząc niebieskie obrazy, które ozdobiły naszą galerię prac.

To był radosny, niebieski dzień! Mamy nadzieję, że wszystkie chore dzieci, z uśmiechem będą się podobnie bawić przy wsparciu ludzi dobrej woli,którzy nigdy nie zapomną,  że są obok nas i potrzebują zrozumienia, a przede wszystkim ciepła i miłości.

Więcej zdjęć w galerii.